Op weg naar Hendaye-Irun 31 mei 2018
Vanmorgen haalde Theo mij op in de Citroën DS5.
Heel vragenvuur kreeg ik of ik alles mee had, op de St.Martensdyk zei ik dat ik echt alles bij mij had inclusief paspoort en pelgrimspaspoort. PELGRIMSPASPOORT???? Theo: die staat nog bij mij thuis op de kast. Grrrr..... Hup weer terug naar de Trekskûte. Vervolgens in Bolsward Gerard de broer van Theo opgehaald die de auto terug gaat rijden na enige klantenbezoeken in en rond Amsterdam. 07:00 uur precies op Schiphol. Bakje koffie en 08:34 vertrek met de Thalys naar Parijs. 3 uur later mooi op schema aan op Gare du Nord. Prachtige wandeling van 6 km. dwars door centrum van Parijs naar Gare Montparnasse. De Seine overgestoken bij Pont Neuf en bakje cappuccino bij Le Pré aux Clercs in de Rue Jacob. Ook de reis van Parijs via Bordeaux, Dax en Biarritz naar het uiterste puntje van Zuidwest Frankrijk in Hendaye ging voorspoedig.
De Santiago brug wandelend over gestokene we zijn in Irun Spanje!
Wat omgelopen om de herberg te vinden, maar ook weer gelukt. Het is druk, wij moeten met nog stuk of 20 in de garage slapen. Prachtige oude piepende stapelbedden. Theo boven..! Het is een Donativo-herberg. Dat wil zeggen wordt gerund door vrijwilligers en de kosten mag je zelf bepalen door een vrijwillige bijdrage.
In Irun biertje en hapje wezen eten.
In Sneek gigantische regenbuien. Wij hebben niks van regen meegekregen en heerlijk nog buiten gezeten. Morgen op naar San Sebastián!
wij wensenjou verder een mooie voet tocht toe
Gerrit en Theo,
Oeps, gelukkig waren jullie de dorpsgrens nog niet gepasseerd.
Samen een hele fijne start gewenst en fijne wandelmeters de komende dagen. Hopelijk goed "wandelweer" daar in het zuiden!
Geartsje Louwsma
Wayfarer, the only way
Is your footprints and no other.
Wayfarer, there is no way.
Make your way by going farther.
By going farther, make your way
Till looking back at where you've wandered,
You look back on that path you may
Not set foot on from now onward.
Wayfarer, there is no way;
Only wake-trails on the waters.
Buen camino Gerrit!