31e etappe Olveiroa - Finisterre
11 oktober 2015 - Fisterra, Spanje
11 oktober. 31,8 km.(tot dorp, vuurtoren is nog 3,2 km. verder) En ja, dan opmaken voor de laatste wandeldag. Ontbijtje gehad en om 08:15 met licht vertrokken. En daar was ik blij om want wat was het begin mooi, hoog over de heuvelruggen. De weerspelling was zo slecht: regen, regen en regen. Het was wel regelmatig miezerig, maar ik heb de regenkleding de gehele dag niet aangehad. Soms word je door het dragen van regenkleding natter dan een beetje miezerig weer. Hele dag alleen gelopen en eigenlijk ook geen andere pelgrims gezien. Wat kan ik ook daar van genieten. Na een aantal kilometers komt de kruising, rechtsaf naar Muxia en linksaf naar Finisterre. Gisteren in de herberg had ik begrepen dat de verdeling ongeveer 50-50 is. Prachtig door de bossen, weggetjes door de landerijen. De route blijft hoog met mooie uitzichtpunten en dan op een gegeven moment, van bovenaf zie je voor het eerst een glimp van de Atlantische Oceaan. Toen heb ik even staan juichen, wat een euforisch gevoel!! Hierna volgde een steile, lange afdaling naar de kustplaats Cee. Hier geluncht. Vanaf hier nog ca. 12 km naar Finisterre. Prachtig langs paden licht op en neer gaand met uitzicht op de Oceaan. Aparte dag, je weet dat na deze 31e wandeldag het erop zit. Ondanks het wat miezerige weer is het qua temperatuur warm en ik loop ook gewoon op korte mouwen. Bij het begin van Finisterre staan bij het strand douchekranen, ik hou mijn hoofd daar een paar keer onder, heerlijk verfrissend, wandel ook even naar de kustlijn en laat de golven over mijn wandelschoenen vloeien. Één van de eerste dingen die ik in Finisterre zie is een Nederlandse camper. Ik denk, stap er op af. En het blijken Nederlanders te zijn die een Albergue wilden beginnen. Daar zien ze nu van af maar willen hier wel wonen en een huis kopen. Ik krijg een biertje van ze en dan zie ik ineens de Hongaarse Vera aankomen lopen in de regenponcho. Leuk, even op de foto en direct ook weer afscheid genomen. De Nederlanders raden mij een herberg aan en daar ga ik slapen. Bij de Xunta-herberg haal ik mijn Finisterra op. Daar tref ik alweer een Nederlander(heeft de Noord-route gelopen) en daar drink ik ook even een biertje mee. Later komt een Nederlandse vrouw erbij die hij weer getroffen had op de Noordroute. We besluiten met zijn drieën te gaan eten bij een wat luxer visrestaurant( de Pelegrino-maaltijden heb je ook wel eens gezien). We eten heerlijk schelpen, zwarte inktvisringen van de Calamares en een heerlijke wijn. Maar de gevolgen waren minder: 03:00 overgegeven, 08:15 overgegeven en de volgende dag geen hap gegeten!
maar jij HEBT HET GEWELDIG GE DAN
JE HEBT JEDOEL BEREIKT ENDAAR WAS HET VOOR BEDOELD
Goede vlucht back home!!
Gerrit een goede terugreis gewenst en met het wennen aan weer het gewone
Fijn dat je anderen deelgenoot hebt gemaakt van jouw Camino, dat wij konden meegenieten van jouw reis.
Overgeven niet fijn, maar gelukkig pas op het allerlaatst!
Bijzonder dat je jouw reis eindigt met ontmoetingen met Nederlanders. De basis...
Succes met het weer terug zijn in Nederland, dat zal vast weer moeten wennen. Het is vast ook fijn om weer bij jouw dierbaren te zijn!
Wij hebben genoten van je verslagen en foto's en als je van sikkes weer zoveel vrije dagen krijgt kun je mooi je memoires schrijven
Safe flight back home
Als hospitalera in Roncesvalles ontmoette ik je aan het begin van de fantastische reis die je ging maken. Pas aan het einde van je reis kwam ik er achter dat je dit op een heel mooie manier op een weblog hebt bijgehouden. Ik heb ervan genoten om het te lezen. Goede reis terug naar het noorden.