16e etappe Terradillos de Templarios - El Burgo Ranero

26 september 2015. 28 km. Iedereen vroeg vanochtend. Carlos de Spanjaard vertrok al om 06:30, Marten de Duitser 06:45 en de Amerikaan was ook al een tijdje op. Hierdoor ben ik ook maar om 07:00 vertrokken. De donkere Amerikaan wenste we God-bless-you teksten toe and a good day. En het werd een prima dag! Niet de mooie zonsopkomsten van de afgelopen dagen want het was eerst wat bewolkt, maar wel een prachtige tocht. Niet meer de oneindige vlaktes van de Meseta, maar weer heerlijk door wat licht golvend terrein en langs meerdere kleine dorpjes met als hoogtepunt Sahagún. Hier in Sahagún vele oude gebouwen en restanten van oud benedictijnenklooster. Vele huizen en ook de kerken zijn in Sahagún en omliggende dorpjes gebouwd van adobe: leem gemengd met stro en dan drogen in de zon dat is het bouwmateriaal.  Heel bijzonder, maar elk jaar! moeten de gebouwen opnieuw met leem worden bestreken. In Sahagún na 10 km. lopen lekker bakje koffie gedronken met een ietwat verlaat ontbijtje. En wat was het vandaag heerlijk rustig op de Camino.  Heerlijk eerste uur alleen in het donker gelopen en ook de rest van de dag bijna geen pelgrim gezien, dit in tegenstelling tot de voorgaande dagen toen het soms behoorlijk druk was. De provincie Palencia ook alweer verlaten, nu ben ik in de provincie León. Het is de 16 etappe en ook loop ik voor de 16e keer in korte broek en t-shirtje. Wat heerlijk!! Nu weer volop zon en 24 graden. In de zon zitten is gewoon te warm. Onderweg een paar druiven-velden gezien waar de boeren met man en macht bezig zijn met de druivenpluk. Op het voetpad met een hele lange rij jonge platanen, meerdere keren groene hagedissen gezien die vlak voor me wegsprongen. Carlos onderweg ingehaald, heeft hele dikke linkervoet en loopt heel moeilijk. Afgesproken dat we naar dezelfde herberg gaan: Albergue Doménico Laffi. Ik arriveer 20 minuten eerder, maar gelukkig is er ook nog plaats voor Carlos. Voor het eerst in een Donativo-herberg, voor de overnachting is er geen tarief maar je mag vrijwillig wat geven. Heel hartelijk ontvangen door 2 mannetjes en ik als Ollander moest direct met 1 van hun op de foto.  Later trakteerden ze op vijgen en druiven. Na douchen, met Carlos even wat wezen eten in restaurant en hij heeft mij heel veel verteld over de leeglopende streek Cazas in Galicië, zijn geboortestreek, waar hij weer op de ouderlijke niet meer in bedrijf zijnde boerderij bij zijn moeder gaat wonen. Vanavond weer met Carlos en Marten uit Duitsland gegeten. En ook nu natuurlijk weer afgesloten met een lekkere Orujo!