23e etappe La Faba - Triacastela

3  oktober 2015. 27 km. Vandaag eerst lekker rustig in bar van La Faba ontbijtje genoten. Om bij donker de steile bergpaden te nemen was onverantwoord. Daarom pas om 08:00 gestart. Direct vanaf het begin was het pittig klimmen. Op de 6 km. naar O Cebreiro (1.250 m) moesten er toch 330 hoogtemeters worden gewonnen. Maar wat een prachtige vergezichten zo vroeg in de ochtend! Het weer is vandaag ook weer super, zonnig met beetje bewolking. Wel heb ik vandaag voor het eerst de lange broek aan, het is toch wat kouder op deze hoogten. Na het passeren van het eerste dorpje komen we in de provincie Galicië, Carlos helemaal trots en blij! We lopen met zijn vieren, Carlos, Pius, Peter uit Moskou en ik. In het toeristendorp O Cebreiro kerkje bekeken, Peter zijn we daar kwijtgeraakt, maar Laura, Sonia en Vera lopen weer met ons mee. Eerst gaat het nog wat op en neer door het prachtige, groene landschap van Galicië waar je steeds ver kunt uitkijken over de bergen, heuvels en dalen. Om de paar meter wil je wel een foto maken zo mooi! Na Alto do Poio(1.337 m.)met op het terras natuurlijk rondscharrelende kippen(=Poio) begint de lange afdaling door diverse hele kleine boerengehuchtjes(hier meestal van leisteen gebouwd) naar Triacastela. Pius is vooruitgelopen, maar wij gaan met z'n vijven nog lekker even lunchen in Filoval. Met drie Spanjaarden, worden er diverse tapas gerechten besteld. Ook nu weer inktvishapjes, mosselen met chorizo, ribvlees, patat en stokbrood. Heerlijk! Hier horen wij dat 3 van de vijf herbergen in Triacatela completo zijn. Wij zijn pas om 17:00 aan, maar zeer gelukkig want bij de eerste herberg zijn er toch nog zeven plaatsen vrij. (Achter ons stond nog wel een groep van minstens 10 te wachten). Ik slaap op een 4-persoons kamer met drie Braziliaanse vrouwen, waarvan er 1(Vilma)gelukkig wat Engels spreekt. Met ons groepje doen we de was gezamenlijk in de wasmachine/droger. Dit duurt wel een tijd en we kunnen pas 20:00 dorp in om wat te eten. Voor het eerst kreeg ik de gedachte dat het einde in zicht is. Nog 5 of 6 dagen en dan zijn we in Santiago. Of ik doorloop naar Finisterre weet ik nog niet. Hangt af van de voeten, het weer en mijn gevoel. Carlos is van plan om van Santiago naar huis te lopen, Laura en Sonia stoppen in Santiago en gaan familie bezoeken in La Coruna, Pius gaat terug naar Korea. Vera is waarschijnlijk de enige die doorloopt, maar zij is ook pas gestart in Astorga. Heerlijk gegeten, waar Carlos wederom trakteerde op een lekkernij uit Galicië: bord met groene pepers. Heerlijk!